مردم ایران به دوران انتقام خصوصی باز می گردند

این روزها هر آنکه خواستار بیان قسمتی از رذایل اخلاقی مردمان کشور است خلاصه به نوعی اول و آخر آن را به هر روشی که شده است ربط می دهد به هشت ساله آقای احمدی نژاد، من هم نه از سر تقلیدی کورکورانه بلکه با نگاهی واقع گرایانه بخشی از این رذایل اخلاقی را به این هشت ساله ربط می دهم و حتی پا را فراتر می گذارم و بااطمینان خاطر بیان خواهم داشت که در تعدادی از آن ها دقیقاً شخص رئیس جمهور مسئول است اما آنچه که در این متن می خواهم به آن بپردازم از آن دست رفتارهایی می باشد که نه شخص رئیس جمهور بلکه فضایی که از آمدن او و نوع رفتار دیگر متصدیان امور چه آن هایی که در دولت فعال بودند و چه آن هایی که در دیگر مراکز قدرت فعال بودند مسئول آن می باشند و آن رذیلت اخلاقی تندخویی و خشونت مردمان است.

 اتفاقات پیش آمده در این هشت ساله و خصوصاً چهار ساله دوم دکتر احمدی نژاد را باید در چند دوره بازشناسی نمود که به زعم من این دوره ها منقسم خواهند بود به:

1. دوره دو ساله ابتدایی پس از انتخابات: در این دوره که نارضایتی ها در قالب اعتراض به نتایج انتخابات بروز نمود.این اعتراضات بنا بر دلایلی که از هر دو سوی طیف منبعث می شد از حالت اعتراضات مسالمت آمیز خیابانی به سوی اعتراضات خشونت آمیز خیابانی حرکت کرد. ¹ 

طبعاً در میانه این اعتراضات خشونت آمیز درگیری هایی میان قسمتی از مردم که هیچ قصدی بر مبنای براندازی و فتنه انگیزی نداشتند با نیروهای تامین کننده امنیت کشور روی داد از سوی دیگر این اعتراضات و درگیری ها با ورود نیروهای لباس شخصی موسوم به خودجوش مردمی موجب ایجاد شکاف بیشتری میان طیف موسوم به راست و چپ شد تا آنجا که این بحث ها تا داخل خانه ها کشانیده شد و  موجب نوعی جدایی در میان مردم عادی و نگاه سیاسی مردم به یکدیگر شد.

این جدایی مردم از یکدیگر نه تنها ضربه ای به اتحاد ملت بود بلکه همین دلخوری ها و ناراحتی ها گاه موجب جدایی هایی در میان بستگان یا دوستان نزدیک شد که به قطع این دو دسته در شرایط خاص موجبات کاهش فشار بر یکدیگر را فراهم می کردند.

از سوی دیگر نه تنها مردم مسکن هایی از جنس خود را از دست دادند بلکه این بحث های فرسایشی سیاسی آن هم برای همه مردم که بسیاری از آن ها جز درگیری های سیاسی درگیری های مهم تری را داشتند موجب ناراحتی و حتی نوعی ضعف عصبی و بی حوصلگی شد.

2. دوره فشارهای اقتصادی: شاید نتوان با قطعیت کامل دوره ای زمانی برای این قسمت بیان داشت اما به نظر من این دوره در دو ساله دوم ظاهر شد زیرا در دو ساله ابتدایی دوره دوم محمود احمدی نژاد به خاطر همان درگیری هایی که ذکر شد هم مردم نوع درگیری دیگری داشتند و هم مسئولین کشور سعی می کردند بر برخی از مشکلات اقتصادی و فرهنگی سرپوش بگذارند اما با فروکش کردن اعتراضات خیابانی کم کم مشکلات درونی مسئولین به مرحله ظهور در آمد و دولت مورد سوال قرار گرفت از سوی دیگر به خاطر خروج احمدی نژاد از مسیری که پیشتر اکثر حامیانش به آن دلیل از او حمایت کرده بودند و ایجاد جریان موسوم به انحرافی این اشتباهات بیشتر نمایان شد.

از  دیگر سوی، تحریم ها و فشارهای بین المللی در این دوره دو ساله شدت بیشتری گرفت، طبعاً این فشارهای اقتصادی بر تمام اقشار مردم تاثیر گذاشت و کج حلقی ها و ناراحتی ها را نیز تشدید کرد حتی به طور دقیق تر اگر بنگریم این فشار بر عده ای از آن دسته افرادی که به احمدی نژاد نیز رای داده بودند علاوه بر نوعی فشار مادی مشمول یک دل مشغولی معنوی نیز می شد زیرا گاه حتی اگر بروز نمی دادند اما خود را مقصر در اتفاقات پیش آمده می دانستند.

با توجه به تمام این علت هایی که ذکر شد حس تندخویی مردم افزایش یافته است که این درگیری ها در شهرهای بزرگ به راحتی مشهود است و می بینیم که عده ای از مردم سر ساده ترین مسائل به مانند سوار شدن بر یک تاکسی یا تصادفی بسیار ساده و حتی بعضاً بدون هیچ خسارت جانی و مالی ساعت ها با هم درگیری لفظی و فیزیکی می کنند یا حتی گاه به مانند انسان های اولیه قرار مدارهایی برای زمان و مکان یک جدال گروهی تنظیم می کنند.

ناگفته نماند بخش عظیمی از  این بازگشت تاریخی مردم ایران که همیشه به فرهنگ مداری، صلح جویی  و قانون مندی در تاریخ شهره بوده اند به روند بوروکراسی اداری سازمان های قضایی کشور باز می گردد، سازمان هایی که متاسفانه امروز روندپیگیری پرونده ها در آن گاه به کندی پیش می رود و هم چنین از سوی دیگر همان گونه که در ذیل بحث دو ساله اول گفته شد دل خوری مردم از مامورین تامین امنیت کشور به سیستم قضایی و قضات کشور نیز تسری یافت و شائبه بی عدالتی قضات را در اذهان عمومی ایجاد کرد^2. 

در نتیجه تمام این مواردی که ذکر شد امروز شاهد ظهور دوباره دوران انتقام خصوصی می باشیم که برای رفع این حالت و بازگشت مجدد به سمت و سوی دادگستری عمومی یعنی کامل ترین مرحله قضایی در تاریخ بشریت باید حرکتی آمیخته از نگاهی روان شناختی و جامعه شناختی داشته باشیم که رئیس جمهور منتخب که با آمدنش چراغ های امید را بار دیگر در دل ها برافروخت باید از این دو رویکرد بهره مند گردد و هم چنین قوه قضائیه و مقننه و روسای محترم آنان نیز با همین نگاه و استفاده از همین مشاوران و هم چنین تعامل صحیح و دقیق در این زمینه با رئیس جمهور منتخب در راستای مرتفع کردن این مشکل برآیند که هم جامعه را از خطر ناامنی دور می کند و هم کار دولت را برای رسیدن به اهدافش آسان تر می نماید.

---

1. این حرکت را حتی سردار رمضان شریف مسئول روابط عمومی کل سپاه پاسدارن نیز تایید می کند.

2. در حوادثی چون کهریزک و هم چنین محاکمات قضات کهریزک.